Zważywszy na ich niską cenę, baterie ołowiano-kwasowe są częstym (jeśli nie najpopularniejszym) wyborem. Działają one na zasadzie reakcji ołowiu i dwutlenku ołowiu w kwasie siarkowym. Posiadają jednak pewne wady: niższą gęstość energii, krótszy cykl życia wynoszący 300-500 cykli dla typów głębokiego rozładowywania oraz konieczność konserwacji, takiej jak regularne sprawdzanie poziomu wody. Mimo to, te baterie znajdują zastosowanie w sytuacjach o ograniczonym budżecie i niskim zużyciu, takich jak małe systemy odgrodzone lub systemy zasilania awaryjnego w obszarach miejskich z ograniczonym użyciem zasobów zdalnych, zapewniając kosztodskuteczne rozwiązania.